Belang van zout en het magische duo kalium en magnesium
Kalium en magnesium spelen een cruciale rol bij de zoutconcentratie in je lichaam. Deze mineralen werken nauw samen en vullen elkaar aan.
Artsen hebben er voor gekozen hun carrière te wijden aan het helpen van anderen. Dag in dag uit staan ze klaar om hun medemens bij te staan met hun fysieke problemen.
Artsen willen zieke mensen helpen en hebben er een lange, zware studie voor over gehad om dat doel te bereiken. Ik heb daarom veel respect voor de intenties en het werk van onze artsen.
In veel acute situaties behalen zij goede resultaten. Bij andere aandoeningen, met name chronische aandoeningen, zijn ze echter veel minder effectief.
In deze blog ga ik in op deze tweedeling, zodat je beter weet wat je wel en niet kunt verwachten.
Artsen
Om arts¹ te worden moet er een lange en intensieve studie gevolgd worden. Het is zelfs de langste universitaire studie en duurt minimaal 6 jaar. Als de arts vervolgens zich gaat specialiseren kan die studietijd zelfs oplopen tot 11 jaar.
Na deze lange studie krijgen artsen hun BIG-registratie. Het BIG-register² is een officieel register waarin artsen worden ingeschreven die bevoegd zijn om hun beroep wettelijk en beschermd uit te oefenen. Daarmee zijn artsen bevoegd om de geneeskunde³ uit te oefenen en zieke mensen te behandelen.
Als de arts aan de slag gaat heeft hij zich te houden aan protocollen, wat gestandaardiseerde richtlijnen zijn die beschrijven hoe artsen bij allerhande medische situaties moeten handelen.
Hoe effectief zijn artsen en hoe effectief zijn deze protocollen⁴? Daar duik ik in deze blog op in, want wat zal blijken is dat artsen vooral effectief zijn in acute medische situaties, maar dat ze bij chronische aandoeningen echter veel minder effectief zijn.
Bij acute⁵ situaties zijn artsen de redders in nood
Er zijn veel medische situaties waar je niets liever zou willen dan dat er een arts in de buurt is of snel beschikbaar is. Dit is veelal in acute situaties:
Wanneer je dringend de hulp van een arts nodig hebt, in geval je een hartinfarct zou krijgen.
Als je een been, arm, schouder of heup zou breken, kunnen die alleen goed herstellen als een arts dit onder handen neemt.
Bij een groot trauma zoals bijvoorbeeld als gevolg van een auto-ongeluk heeft de arts een levensreddende rol.
Met de keuze van het juiste antibioticum speelt de arts in het geval van een acute zware longontsteking een levensbelangrijke rol.
Ook als je op het punt staat te bevallen wil je een arts die de bevalling in goede banen leidt.
We kunnen dus concluderen dat artsen uiterst effectief zijn in deze acute situaties. Het oplappen en in leven houden van mensen in acute medische situaties is absoluut een bewonderenswaardige vaardigheid van onze artsen.
Het is dan ook niet voor niets dat de succesvolle televisieseries over artsen, zoals ER en Gray’s Anatomy zich altijd afspelen op de spoedafdelingen van ziekenhuizen, waar vaak heldhaftige reddingen plaatsvinden.
Bij chronische⁶ aandoeningen minder effectief
In tegenstelling tot acute situaties, zien we helaas dat artsen bij chronische aandoeningen, veel minder resultaat boeken.
Talloze mensen die onder behandeling van een arts staan voor een chronische aandoening krijgen helaas hun gezondheid niet terug.
Patiënten zitten vaak voor de rest van hun leven vast aan medicijnen die hun chronische aandoening trachten te bedwingen. Genezing van een dergelijke aandoening blijft echter maar al te vaak achterwege.
Denk hierbij bijvoorbeeld aan aandoeningen zoals migraine, onvruchtbaarheid, huidaandoeningen, artritis, hoge bloeddruk, ‘hoog cholesterolgehalte’, diabetes type 2, astma, hart- en vaatziekten, chronische nierziekte, reuma, parkinson, dementie, chronische pijn, depressie en kanker.
Er waren begin 2023 maar liefst 10,6 miljoen mensen in Nederland⁷ met één of meer chronische aandoeningen, wat neerkomt op 60% van de gehele bevolking. Epidemische⁸ proporties dus.
We zien zelfs dat het percentage chronische aandoeningen sterk gestegen is. Van 49,8% in 2011 tot maar liefst 60% in 2023. Ondanks de enorme uitgaven aan onze ‘gezondheidszorg’, worden we met z’n allen alleen maar zieker.
Als we naar de absolute cijfers kijken is de stijging nog schrikbarender. Waren er in 2011 ‘slechts’ 7,5 miljoen mensen met chronische aandoeningen, is dat aantal nu gestegen naar 10,6 miljoen. Het gaat hier dus om een stijging met 3,1 miljoen patiënten, een stijging van maar liefst 41% in 12 jaar.
We kunnen hieruit concluderen dat artsen veel minder effectief zijn bij chronische aandoeningen.
Wat veroorzaakt deze beperkte effectiviteit bij chronische aandoeningen?
De vraag is dan waarom artsen bij chronische aandoeningen veel minder effectief zijn. De belangrijkste reden is dat de focus ligt op het behandelen van symptomen door het verstrekken van medicijnen en daardoor niet op de daadwerkelijke oorzaak van de chronische aandoeningen. De statistieken tonen keihard aan dat deze focus niet werkt!
Het aantal mensen met chronische aandoeningen is niet alleen astronomisch, maar blijft ook alleen maar verder stijgen. Artsen zijn gewoonweg niet effectief genoeg bij het verhelpen van chronische aandoeningen.
Het Ministerie van Volksgezondheid definieert een chronische aandoening als volgt⁹:
“Een aandoening waarbij over het algemeen geen uitzicht is op volledig herstel, het gaat doorgaans gepaard met pijn, geestelijke lijden, beperkingen in functioneren of andere klachten.”
Als de oorzaak aangepakt zou worden, klopt deze definitie absoluut niet en is er in veel gevallen wel degelijk uitzicht op volledig herstel. De definitie is alleen verdedigbaar als de focus ligt het behandelen van symptomen.
Er zijn twee belangrijke redenen waarom artsen zich richten op symptomen:
Ten eerste:
Artsen worden opgeleid om symptomen te herkennen, te benoemen en te behandelen. Ze krijgen triest genoeg niet de kennis hoe de gezondheid van mensen te herstellen.
De nadruk van de opleiding geneeskunde ligt traditioneel op ziekteherkenning (bepaling van een diagnose op basis van symptomen) en de behandeling daarvan met medicijnen. De nadruk ligt niet op gezondheid, preventie en levensstijl. [Lees meer over mijn opleiding geneeskunde in deze blog: “Waarom ik vastliep in mijn medische studie als arts”].
De definitie van het woord geneeskunde is hier zelfs op aangepast: ‘behandeling van ziekte met medicijnen'.
Zolang de arts zich niet richt op de oorzaak van een aandoening zal er natuurlijk ook geen oplossing komen. Omdat veel van de patiënten met chronische aandoeningen te maken hebben met een verkeerde levensstijl, zal een behandeling met medicijnen (chemische lichaamsvreemde stoffen) nooit de oorzaak aanpakken, noch zal het mensen gezond maken.
Ten tweede:
Artsen zijn verplicht talloze protocollen te volgen die uitsluitend gericht zijn op het behandelen van symptomen.
Ondanks de langdurige medische studie, worden artsen in de praktijk niet toegestaan hun opgedane kennis te gebruiken zoals zij die voor elke individuele patiënt het beste achten. Integendeel, hun werkzaamheden worden streng gereguleerd door protocollen¹⁰.
Er zijn protocollen voor onder andere diabetes type 2, COPD¹¹ en astma, hart- en vaatziekten, chronische nierziekte, reuma, ziekte van Parkinson, multiple sclerose, dementie/Alzheimer, chronische pijn, epilepsie, depressie en angststoornissen. Al deze protocollen zijn instructies voor de medische behandeling van symptomen en verhelpen bovengenoemde aandoeningen dan ook niet.
Deze protocollen worden opgesteld door centrale medische en overheidsinstanties. Ze verplichten elke arts deze protocollen te volgen voor elke patiënt die zijn behandelen. Een arts wordt hierdoor ernstig beperkt in zijn keuzevrijheid als het gaat om een effectieve behandeling voor een individuele patiënt. De protocollen vormen een knellend keurslijf voor elke arts.
Als een arts zich niet houdt aan de protocollen kunnen er serieuze gevolgen voor hem of haar zijn. In Nederland vallen artsen onder het medisch tuchtrecht¹². Een klacht kan een arts in de problemen brengen. Het kan bij een waarschuwing blijven, maar kan ook leiden tot boetes, een tijdelijke beroepsverbod of zelfs geschrapt worden uit het BIG-register waardoor een arts zijn beroep niet langer meer mag uitoefenen.
Het is natuurlijk terecht dat artsen op hun vingers getikt kunnen worden als ze medische fouten maken, maar niet als het gaat om protocollen die in de weg staan en weinig tot geen herstel bij patiënten tot stand brengen.
De uitdaging voor artsen
De slechte statistieken voor chronische aandoeningen zouden er toe moeten leiden dat de huidige geneeskunde aangepast gaat worden, zeker als je nagaat dat de kosten hiervoor alleen maar verder zullen blijven stijgen. Mocht je je ooit hebben afgevraagd waarom de kosten van je zorgverzekering alsmaar blijft stijgen, dan is dit iets om te overdenken.
Het is onbegrijpelijk dat dit probleem niet heel hoog op de politieke agenda staat. In feite zou er een parlementair onderzoek moeten komen naar de oorzaak van en de krachten achter deze desastreuze en snel verder verslechterende statistieken.
Vrijwel iedereen zou toch een voorstander moeten zijn dat gezondheid ons grootste goed is! Gezondheid is de basis van een gelukkiger en beter bestaan en in alles wat je doet en wilt bereiken. Zonder gezondheid wordt je vrijheid beperkt en wordt je prestatievermogen zwaar ondermijnd.
Voor jou is het belangrijk om niet te wachten op een dergelijk onderzoek of eventuele veranderingen. Wat wel belangrijk is, is dat je de kennis krijgt om het heft in eigen handen te nemen en ervoor te kiezen zelf je levensstijl en gezondheid te verbeteren. Lees hier meer over in mijn blog: “Welke levensstijl is nodig voor optimale prestaties.”
De medische wereld zou er goed aan doen om proactief veranderingen aan te brengen, want mensen gaan steeds meer inzien dat er iets ernstig mis is aan het reguliere medische systeem. Inmiddels zijn er voor artsen eigenlijk maar twee opties:
Het sterk verbreden van hun kennis en vaardigheden zodat ze effectief worden bij de behandeling van chronische aandoeningen door naar de oorzaak te zoeken en deze vervolgens effectief aan te pakken. Hiervoor zal de medische opleiding drastisch herzien moeten worden en de huidige protocollen afgeschaft.
Zich meer focussen op waar zij goed in zijn: acute medische situaties. Ze kunnen dan de behandeling van chronische situaties overlaten aan artsen en therapeuten die zich wel op de oorzaak richten en een effectieve behandeling opstellen.
Het is tijd om er iets aan te doen!
Het reguliere medische systeem werkt niet goed, met name als het om chronische aandoeningen gaat. Artsen behandelen hun patiënten met medicijnen die gericht zijn op het onderdrukken en reduceren van de symptomen en pakken niet de oorzaak aan. Het is een zeer duur en ineffectief systeem.
Eerlijk gezegd is het zo’n open deur dat je de oorzaak moet aanpakken om iets op te lossen, dat je dit zelfs gemakkelijk aan een kind van acht kan uitleggen. De vraag die daarom ook gesteld moet worden is welke gevestigde belangen voordeel hebben van de huidige medische aanpak.
Het is tijd om er iets aan te doen!
Vanwege mijn eigen medische achtergrond en ik inzag dat het huidige medische systeem niet werkte, ben ik met FreeChoice for your Health gestart om mensen wel effectief te kunnen helpen. Ook ben ik sinds een aantal jaar voorzitter voor de Alliance for Natural Health Europe (een stichting die zich inzet voor Natuurlijke Gezondheid).
De missie voor deze stichting is als volgt:
Onze missie is om zoveel mogelijk mensen te inspireren en in staat te stellen om natuurlijke en duurzame benaderingen van de gezondheidszorg te hanteren, met behulp van diverse gezonde keuzes, het aanmoedigen van passende acties, het beoordelen en selecteren van relevant onderzoek en het verstrekken van gepast onderwijs.
Wanneer we dit in gang zetten zal de arts in de toekomst vrij kunnen handelen en voor elke individuele patiënt een optimale natuurlijke behandeling kunnen kiezen en gericht op de onderliggende oorzaak.
Eis van de politiek dat er een parlementaire enquete¹³ komt naar de reguliere geneeskunde die veel te veel kost en veel te weinig oplevert, waarbij vooral ook gekeken moet worden naar de gevestigde belangen die het in stand houden.
Steun en wordt lid van de Alliance for Natural Health.
Neem zelf het heft in eigen handen als het gaat om je gezondheid, krijg de kennis die hiervoor nodig is en pas je levensstijl indien nodig stap voor stap aan, bevorder en handhaaf je eigen gezondheid en krijg je prestatievermogens op een hoger niveau.
Sta aan het hoofd van je eigen leven, ga op zoek en krijg de juiste kennis, houd er een gepaste levensstijl op na, bereik je doelen en haal alles uit het leven. Het is mogelijk!
¹ Arts: iemand die bevoegd is tot het uitoefenen van de geneeskunde en die zieke of gewone mensen behandelt. Het woord ‘arts’ is ontstaan uit het Middelnederlandse woord artsete, wat ‘geneesheer’ betekende. Artsete is weer afgeleid van het Latijnse woord artista, wat ‘kunstenaar’ of ‘vakman’ betekent. Dit kwam van het Latijnse ars, artis wat ‘kunst’, ‘vaardigheid’, ‘kunde’ betekent.
² BIG-registratie: BIG staat voor ‘Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg’. Het BIG-register is bedoeld om de kwaliteit van de zorg te waarborgen en de patiënt te beschermen.
³ Geneeskunde: de wetenschap die zich bezighoudt met de aard en de oorzaken van ziekte en met de middelen om ziekten te genezen (= medicijnen).
⁴ Protocol: gestandaardiseerde richtlijnen in de medische wereld die beschrijven hoe artsen moeten handelen in specifieke situaties. Ze zorgen voor uniformiteit, veiligheid en kwaliteit van zorg. De protocollen voor artsen worden opgesteld door medische beroepsorganisaties, zorginstellingen, wetenschappelijke verenigingen en soms overheidsinstanties.
⁵ acute situaties: 1. van ziekten, aandoeningen: plotseling opkomend, met een snel verloop en hevige verschijnselen; 2. van kwesties die om een onmiddellijke oplossing vragen, dringend. Van het Latijn acutus, wat scherp, snijdend betekent.
⁶ chronisch: 1. van ziekten of ziekteprocessen: een langzaam verloop hebbend; langdurig, slepend; 2. voortdurend, aanhoudend. Van het Latijn chronicus, van Grieks chronikos, wat gedurende lange tijd, sedert lange tijd, na lange tijd betekent. Van chronos, wat tijd betekent.
⁷ bron: Ministerie van Volksgezondheid en RIVM. [https://www.vzinfo.nl/chronische-aandoeningen-en-multimorbiditeit/leeftijd-en-geslacht/chronische-aandoeningen]
⁸ epidemisch: van de aard van of op de wijze van een epidemie: algemeen heersend, zich overal verbreidend. Epidemie: besmettelijke ziekte die in korte tijd een groot deel van de bevolking treft. Van het Grieks epidēmia wat ‘prevalentie van ziekte’ betekent, van epi wat ‘op’ en dēmos wat ‘de mensen’.
⁹ bron: Ministerie van Volksgezondheid en RIVM. [https://www.vzinfo.nl/chronische-aandoeningen-en-multimorbiditeit/leeftijd-en-geslacht/chronische-aandoeningen]
¹⁰ Protocol: gestandaardiseerde richtlijnen in de medische wereld die beschrijven hoe artsen moeten handelen in specifieke situaties. Ze zorgen voor uniformiteit, veiligheid en kwaliteit van zorg. De protocollen voor artsen worden opgesteld door medische beroepsorganisaties, zorginstellingen, wetenschappelijke verenigingen en soms overheidsinstanties.
¹¹ COPD: Engelse afkorting voor ‘Chronic Obstructive Pulmonary Disease, een verzamelnaam voor chronische longziekten.
¹² Het medisch tuchtrecht is een speciaal juridisch systeem in Nederland dat bedoeld is om de kwaliteit van de gezondheidszorg te bewaken en het vertrouwen van de patiënt in zorgverleners te beschermen. Het is géén strafrecht of civiel recht, maar een vorm van beroepsrechtspraak die geldt voor zorgverleners die onder de Wet BIG vallen.
¹³ Een parlementaire enquête is het zwaarste onderzoeksinstrument dat de Tweede Kamer in Nederland kan inzetten om diepgaand onderzoek te doen naar bepaalde kwesties van groot maatschappelijk belang. Het doel is om de waarheid boven tafel te krijgen, vooral als er aanwijzingen zijn dat er ernstige fouten zijn gemaakt binnen de overheid of publieke instellingen.
